ایران در گسل‌های فعال ناشی از شکاف‌های فرقه‌ای و قومیتی و مداخلات کشورهای متعصبی قرار گرفته است که خرد سیاسی ویژه‌ای را طلب می‌کند. هرگونه شتاب زدگی در تصمیمات بدون رعایت منطق سیاست‌گذاری عمومی می‌تواند دولت-کشور ایران را به سمت توتالیتاریسم یا شکنندگی سوق دهد.
ایران واقعیتی تداومی، دارای شکل و محتوا است که در موضوعات قانون‌گذاری، حفظ تمامیت ارضی، بهره‌مندی از دانشگاه ملی و استفاده از همه منابع فرهنگی به‌منظور حفظ منافع و مصلحت ملی برای همه شهروندان می‌تواند کارساز باشد.
